Ν3

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι πρέπει να ξοδευόμαστε  σε καταστάσεις που δεν μας εξηπηρετούν σε τίποτα…….Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνάμε σε ανούσια πράγματα και σε αδιέξοδες καταστάσεις …….. Γυρνούσα τις προάλες από την δουλεία και έβλεπα 2 άτομα να μαλώνουν για μια θέση παρκινγκ , δεν μπορούσα να το καταλάβω ……λίγα μέτρα πιο κάτω είχε άλλες 2 θέσεις ……..συνεπώς όλος ο τσακώμος ήταν άκυρος (;) …….και γιατι  ακυρώσαν μισή ώρα από την ζωή τους για κάτι τόσο ανούσιο ;……..

Στην Αμερική ένας καθηγητής έκανε ένα πείραμα στην τάξη του : Μπήκε μέσα στο μάθημα κρατώντας ένα βάζο.Ακούμπησε το βάζο στο γραφείο και ρώτησε τους μαθητές το τι βλέπουν , ασφάλως του απάντησαν ότι βλέπουν ένα άδειο βάζο , τότε ο καθηγητής το γέμισε μέχρι επάνω με μπαλάκια του τένις . Όλοι οι μαθητές πίστεψαν ότι το βάζο γέμισε  αλλά ο καθηγητής συνέχιζε να το γεμίζει αρχικά με βότσαλα και στην συνέχεια με άμμο, στο τέλος ενώ όλοι νόμιζαν ότι δεν χωράει τίποτα άλλο έριξε μέσα στο βάζο δύο κούπες καφέ.

Αμα σκεφτούμε ότι το βάζο είμαστε εμείς τότε τα μπαλάκια είναι όλα αυτά που μας γεμίζουν , που μας κάνουν να αισθανόμαστε πλήρεις , τά βότσαλα τα λιγότερα σημαντικά και η άμμος τα άχρηστα…….Άμα γεμίσουμε το βάζο μας με την άμμο δεν θα μείνει καθόλου χώρος για τα μπαλάκια ,  ούτε καν  για τα βότσαλα ………

Μήπως πρέπει λοιπόν να κρατάμε τις ισσοροπίες στην ζωή μας; Πότε θα καταλάβουμε ότι αυτά που μας γεμίζουν είναι τα πιο σημαντικά; Μήπως πρέπει να βρούμε μια σκούπα να  ξεσκονίσουμε ή θεωρούμε την άμμο τόσο σημαντικη έτσι ώστε να την αφήσουμε να γεμίζει τα κενά μας; και γιατι πιστεύουμε  ότι τα μπαλάκια του τένις είναι  τοσο ασήμαντα;

Το σίγουρο είναι ότι όπως και να το γεμίσουμε το βάζο , ότι και να βάλουμε μέσα , παντα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιον.

urbanchat@hotmail.gr

Δεδομένα

Στην ζωή μας όλοι μας έχουμε κάποια δεδομένα  , μήπως όμως αυτά είναι μόνο στο μυαλό μας;
Μιλούσα προχτές για το νέο μου blog  χωρίς να αναφέρω οτι είναι δικό μου , οτι δηλαδη το γράφει ένας άντρας , και με ρώτησαν άμα γνωρίζω την κοπελιά που το γράφει.
Το θέμα είναι οτι στην ζωή μας υπάρχουν αρκετά δεδομένα, σχετικά με την δουλεια, τα χόμπι , τις ασχολίες. Οι γυναίκες με αυτό το σκεπτικό , πρέπει να ψωνίζουν , να προσέχουν τον εαυτό τους  , να ασχολούνται με την μόδα. Οι άντρες από την άλλη , δεν πρέπει να τα κάνουν όλα αυτα γιατί χάνουν τον αντρισμό τους .
Δεν  μπορώ να καταλάβω γιατι πρέπει κάποιος που γράφει για τους προβληματισμούς που μπορεί να αντιμετωπίζει πρέπει να είναι γυναίκα και οι άντρες να ασχολούνται μόνο με  Blog  ποδοσφαίρου και ροκ συγκροτημάτων . Λοιπόν , ναι , οι άντρες ασχολούνται και με την μόδα και με τα ψώνια και με το σεξ  και με τις εκπομπές της τηλεόρασης , δεν είναι λοιπόν δεδομένο οτι πρέπει να ασχολούμαστε μόνο με ορισμένα , αλλά μπορούμε να ασχολούμαστε όλοι με όλα.
Πότε αποφασίστηκε να μην μπορούμε να πούμε αυτά που νοιώθουμε ; Ποιός αποφάσισε να μην είμαστε ο εαυτός μας και να είμαστε αυτό που κάποιοι άλλοι αποφάσισαν; Μήπως είναι και αυτό άλλη μια ''ταμπέλα '' που πρέπει να βάλουμε; Πως θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τα δεδομένα που κάποιοι άλλοι έχουν θέσει για εμάς;

ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Καλησπέρα
Το όνομα μου είναι Μάριος και είμαι από την Αθήνα  , για την ακρίβεια λίγο έξω από την Αθήνα , για την ακρίβεια καμιά 200αριά χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα , για την ακρίβεια δεν είμαι από την Αθήνα αλλά έτσι δεν λέμε όλοι μας ;
Ήρθα στην Αθήνα πριν λίγα χρόνια θέλοντας να ξεφύγω από τα κατεστημένα της επαρχίας , από το σκεπτικό ότι για να είσαι σωστός ''Αντρας'' πρέπει να κάθεσαι στο καφενείο περιμένοντας όλη την δουλειά σου να στην πραγματοποιήσουν κάποιοι άλλοι και να ακολουθείς πιστά το σύνολο..........Το γεγονός αυτό με έκανε να σκεφτώ οτι μήπως δεν διαφέρουμε πολύ από τα ''ζα'' που έχουμε στα χωράφια;
Πότε έρχεται η στιγμή που λές οτι δεν πάει άλλο (;) , για εμένα ήρθε μια ωράια μέρα, καλοκαιρινή,  όταν απόφάσισα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος. Άγνωστο επάγγελμα για το '' τόπο'' μου , μια υπέροχη ευκαιρία να πάω στην Πρωτέυουσα για να μπορέσω να ζησω όπως θέλω και επιθυμώ.
Έφτασα στην Αθήνα γεμάτος όνειρα και σκέψεις για το τι θα ακολουθήσει.............Διασκεδαση........Παρτυ........Γνωριμίες............Εργασία...........Έρωτας....... Σεξ......... Φιλίες....... Σχέσεις..... Γενικά όνειρα που ανακάλυψα οτι για να τα πραγματοποιήσεις θέλει χρόνο, τρέξιμο και σίγουρα πολυ αλκοόλ , προφυλακτικά και DEPON .
Σήμερα εργάζομαι σαν αρθρογράφος και φωτογράφος σε περιοδικό , το πέτυχα σχεδον , μόνο που δεν γράφω αυτά που θέλω και όπως τα θέλω.
Ορισμένες φορές αναρωτιέμαι , είναι καλύτερα όταν σου προσφέρουν ένα παρόμοιο όνειρο με το δικό σου να συμβιβαστείς ή να το προσαρμόσεις στα ''θέλω'' σου;  Μας δίνεται  η δυνατότητα για μία διέξοδο πάντα ή όταν δεν συμβιβαζόμαστε ρισκάρουμε να χάσουμε τα πάντα;