Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Ν3

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι πρέπει να ξοδευόμαστε  σε καταστάσεις που δεν μας εξηπηρετούν σε τίποτα…….Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνάμε σε ανούσια πράγματα και σε αδιέξοδες καταστάσεις …….. Γυρνούσα τις προάλες από την δουλεία και έβλεπα 2 άτομα να μαλώνουν για μια θέση παρκινγκ , δεν μπορούσα να το καταλάβω ……λίγα μέτρα πιο κάτω είχε άλλες 2 θέσεις ……..συνεπώς όλος ο τσακώμος ήταν άκυρος (;) …….και γιατι  ακυρώσαν μισή ώρα από την ζωή τους για κάτι τόσο ανούσιο ;……..
Στην Αμερική ένας καθηγητής έκανε ένα πείραμα στην τάξη του : Μπήκε μέσα στο μάθημα κρατώντας ένα βάζο.Ακούμπησε το βάζο στο γραφείο και ρώτησε τους μαθητές το τι βλέπουν , ασφάλως του απάντησαν ότι βλέπουν ένα άδειο βάζο , τότε ο καθηγητής το γέμισε μέχρι επάνω με μπαλάκια του τένις . Όλοι οι μαθητές πίστεψαν ότι το βάζο γέμισε  αλλά ο καθηγητής συνέχιζε να το γεμίζει αρχικά με βότσαλα και στην συνέχεια με άμμο, στο τέλος ενώ όλοι νόμιζαν ότι δεν χωράει τίποτα άλλο έριξε μέσα στο βάζο δύο κούπες καφέ.
Αμα σκεφτούμε ότι το βάζο είμαστε εμείς τότε τα μπαλάκια είναι όλα αυτά που μας γεμίζουν , που μας κάνουν να αισθανόμαστε πλήρεις , τά βότσαλα τα λιγότερα σημαντικά και η άμμος τα άχρηστα…….Άμα γεμίσουμε το βάζο μας με την άμμο δεν θα μείνει καθόλου χώρος για τα μπαλάκια ,  ούτε καν  για τα βότσαλα ………
Μήπως πρέπει λοιπόν να κρατάμε τις ισσοροπίες στην ζωή μας; Πότε θα καταλάβουμε ότι αυτά που μας γεμίζουν είναι τα πιο σημαντικά; Μήπως πρέπει να βρούμε μια σκούπα να  ξεσκονίσουμε ή θεωρούμε την άμμο τόσο σημαντικη έτσι ώστε να την αφήσουμε να γεμίζει τα κενά μας; και γιατι πιστεύουμε  ότι τα μπαλάκια του τένις είναι  τοσο ασήμαντα;
Το σίγουρο είναι ότι όπως και να το γεμίσουμε το βάζο , ότι και να βάλουμε μέσα , παντα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιον.
urbanchat@hotmail.gr